Jeśli interesuje Cię klasyczna motoryzacja to z pewnością słyszałeś, że znawcy odnoszą się do samochodów w stanie 1-6. O czym oni rozmawiają? Skala stanu technicznego bardzo rzadko używana w naszym kraju wydaje się dość popularna i często stosowana w krajach zachodnich.
Kod stanu 1–6 jest używany w hobby samochodów kolekcjonerskich do określania wartości pojazdów zabytkowych. Im mniejsza liczba tym lepszy stan pojazdu opisujemy. Zrozumienie systemu klasyfikacji jest ważne, jeśli chodzi o wycenę samochodu.
W rzeczywistości numeryczny kod warunków został przyjęty w połowie lat 70. w celu zastąpienia opisów takich jak „dobry”, „bardzo dobry” i „doskonały”, które oznaczały różne rzeczy dla różnych ludzi. Chet Krause, wydawca magazynów dla kolekcjonerów uważał, że hobby starych samochodów wymaga systemu oceniania, takiego jak hobby związane ze zbieraniem monet i znaczków.
System Cheta był używany w „przewodnikach cenowych” publikowanych w magazynie Old Cars, zanim stał się tygodnikiem. Okazało się, że jest to jedna z najpopularniejszych funkcji czasopisma, a później stała się podstawą magazynu Old Cars Price Guide. Pierwotnie było pięć warunków, a system nie obejmował pojazdów w bardzo trudnym stanie. To doprowadziło rzeczoznawców do zawyżania wartości porzuconych samochodów osobowych i ciężarowych. Aby temu zaradzić, ustanowiono szóstą klasę stanu dla „samochodów z częściami”.
Gdy pojazdy zaczęły się starzeć, ich warunki były bardzo zróżnicowane i bez tworzenia wzorców wartości samochodów były, mówiąc delikatnie, dość arbitralne. Chet opracował system rankingowy oparty na określonych kryteriach warunkowych. Ta skala rankingowa stała się ostatecznym standardem w całym hobby samochodów kolekcjonerskich.
Najniższa liczba (1) od początku wskazywała na najlepszy stan. Każdej liczbie przypisano starannie przemyślany opis słowny w następujący sposób:
- Klasa 1 odpowiada pojazdowi, który został w pełni odrestaurowany z wielką starannością i dbałością o szczegóły. Zbudowany na oryginalnych, pierwotnych częściach – ze szczególnym naciskiem na silnik i skrzynię biegów. Kolor lakieru i wnętrza dokładnie wzorowany na oryginalnym stanie.
- Klasa 2 W tym przypadku oldtimer może posiadać drobne ślady użytkowania. Dopuszczalne są również niewielkie modyfikacje jednostki napędowej. Plamy rdzy są niedozwolone.
- Klasa 3 – rdza jest tolerowana, ale nie można znajdować się na elementach nośnych. Nie wymagany jest również oryginalny motor, ale warunki techniczne muszą być porównywalne do stanu pierwotnego. Charakterystyczną cechą pojazdów zabytkowych 3 klasy jest zdolność do jazdy, co nie jest wymagane w pojazdach 4 klasy i niższych.
- Klasa 4 – egzemplarze, które zawsze są eksponatami do prac renowacyjnych
- Klasa 5 – pojazdy są jeszcze w gorszym stanie ogólnym, ale do naprawy przy dużym zaangażowaniu, jeśli części zamienne są dostępne w wystarczającej ilości od producenta lub kanałami prywatnymi.
- Klasa 6 – Pojazdy o wartości złomu.
Dla przykładu poniżej różnice cenowe dla Mercedesa W126 SEC (EURO) w podziale na klasy:
- 380 SEC: stan 1: 29 000, stan 2: 18 000, stan 3: 9 500, stan 4: 3 600, stan 5: 2 000
- 420 SEC: stan 1: 28 000, stan 2: 17 000, stan 3: 9 000, stan 4: 3 500, stan 5: 2 000
- 500 SEC (81-85): stan 1: 32 000, stan 2: 20 000, stan 3: 10 500, stan 4: 4 000, stan 5: 2 200
- 500 SEC (85-91): stan 1: 30 000, stan 2: 19 000, stan 3: 10 000, stan 4: 3 900, stan 5: 2 000
- 560 SEC: stan 1: 33 000, stan 2: 21 000, stan 3: 11 000, stan 4: 4 300, stan 5: 2 400